Vanuit het maakproces binnen theater ben ik op zoek gegaan naar een gelijkwaardig en inclusief podium voor de stem van het publiek. Er wordt in de theatersector steeds meer gedaan om niet alleen de maker, maar ook het publiek aan het woord te laten komen tijdens en na een voorstelling. Ik heb me gericht op nagesprekken. In de standaard vorm voor een nagesprek wordt er vaak een interview gehouden met een van de makers of met een expert die ingevlogen is op diens kennis. Tijdens zulke nagesprekken blijft het publiek in een receptieve rol. In mijn onderzoek ben ik op zoek gegaan naar een manier waarop het publiek actief diens ervaringen kan delen zodat de belevenis intenser wordt, het perspectief verbreed kan worden en er een collectieve zoektocht ontstaat naar het leren van kijken naar theater.